hy    |   fr

Աղանդաւոր, ի, աց

s.

sectary;
magician, enchanter, sorcerer.

adj. s.

Ունօղ եւ հետեւող աղանդոյ իրիք. մոլորահաւատ. այլափառ. հերետիկոս. է՛հլի պիտաաթ.

Զի մի՛ մոլորեսցին զկնի սուտ կարծեաց աղանդաւորաց. (Յճխ. ՟Ի։)

Հայեցեալ մարգարէութեամբ ի տարապարտ հպարտութիւն աղանդաւորացն. (Եզնիկ.։)

Զբանսարկուէն ասի որպէս չարահնար. աղանդահնար. աղանդագործ.

Ցամաքեսցի եղեամն աղանդաւորին. (Նար. ղ։)

Կախարդական. աղանդական.

Աղանդաւոր դիւթութիւն, կամ գործք. (Մագ. ՟Ա։ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 12։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աղանդաւոր աղանդաւորք
accusatif աղանդաւոր աղանդաւորս
génitif աղանդաւորի աղանդաւորաց
locatif աղանդաւորի աղանդաւորս
datif աղանդաւորի աղանդաւորաց
ablatif աղանդաւորէ աղանդաւորաց
instrumental աղանդաւորաւ աղանդաւորաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Տաղանդաւոր, աց

Voir tout