wandering, wildness;
dissipation.
Աղամողիլն՝ ըստ կրկին առման. իբր ծածանումն, տատանումն.
Յարդգողի ծիր, ոմանք կարծեն գոլ լուսոյ աղամողումն, զոր աստեղքն փայլակեն. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | աղամողումն | աղամողմունք |
accusatif | աղամողումն | աղամողմունս |
génitif | աղամողման | աղամողմանց |
locatif | աղամողման | աղամողմունս |
datif | աղամողման | աղամողմանց |
ablatif | աղամողմանէ | աղամողմանց |
instrumental | աղամողմամբ | աղամողմամբք |