cf. Ուղիղ.

adj.

Բառ ռմկ. որպէս Ուղիղ, ուղղորդ, ուղղաբերձ։ Գտանի ի քանի մի բարդութիւնս. ուստի եւ ՇԻՏԱԿԵԱԼ, իբր Ուղղորդ բարձրացեալ.

Հազար ուռ բուսեալ, յուռն արմունկ ծընկեալ, հազար շիտակեալ, եւ ողկոյզ կախեալ. (Գանձ.։)