Փոր, ոյ, ի

s.

γαστήρ venter, uterus ἕγκατον, -τα intestunum viscera τὰ ἑντός interiora. Միջավայր մարմնոյ կենդանեաց ի լանջաց եւ ի վայր՝ ընդունարան փորոտեաց. որովայն. արգանդ. եւ Ընդերք, ախոնդանք, սիրտ.

Փորն նորա լի է ճարպով։ Դառնութեան խիթք ի փորն անկանէին։ Հեղաւ ամենայն փոր նորա։ Դարձաւ շունչ մանկանն ի փոր նորա։ Էր յովնան ի փոր իմում։ Ջեռաւ սիրտ իմ ի փորի իմում։ Հոգի ուղիղ նորոգեա՛ ի փորի իմում.եւ այլն։

Զանուշութիւն նոցա ի ժանտահոտութիւն ի փորի մերում դարձուցանեմք։ Զովացուցիչ է, զտապս ի փողոյն փարատէ. (Եզնիկ.։)

Ծխաշունչ կծուութիւն ինչ ի փորէ ի վեր բուրիցէ։ Ի փորէ անտի պարզել զմաղձն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1։ Սեբեր. ՟Ժ։)

Խարչչեցաւ փոր իմ ի լալոյ. զախտակցութիւնն ասէ (յովբ). զի զմայրն ի սէր եւ ի մեր խնայումն ախտակցութիւն. (Վանակ. յոբ.։)

Նմանութեամբ՝ Ո՛ր եւ է ընդունարան, եւ Միջուկ իրաց.

Ի փոր նաւին։ Զփոր սեխին. (Ճ՟Զ։ Վրդն. սղ.։)

Ամենայն աման՝ որչափ տանի փոր նորա, այնչափ առցէ ջուր յանսպառ գետոյ. (Սարկ. տոմար.։)

Եւ Կող կողմն.

Եւ զայլ գերութիւնս կողմանց կողմանց, փորի փորի, զաշխարհի աշխարհի ածին ժողովեցին. (Բուզ. ՟Դ. 55։)

adj. s.

ՓՈՐ ա.գ. Փորած. դատարկեալ. եւ Փորուած.

Ցողունն վարսակայ ամենեւին փո՛ր եւ սնամէջ է. (Վեցօր. ՟Ե։)

Մինչ ընդ միմեանս մածեալ իցեն քարինք շինուածոյն, եւ չկայցէ ինչ փոր, անքան մնան ի միմեանց։ Ուր հաստատուն է հիմն, եւ չիք ինչ փորիւ. (Ոսկ. եփես.։ Եւ Ոսկ. ՟ա. տիմ.։)

adj.

ՓՈՐ Ի ԲԱՑ

adj.

cf. ՓՈՐԻԲԱՑ

Եւ Կող կողմն.

Եւ զայլ գերութիւնս կողմանց կողմանց, փորի փորի, զաշխարհի աշխարհի ածին ժողովեցին. (Բուզ. ՟Դ. 55։)

s.

Որպէս Բուռ.

Որ շինէին զժողովուրդսն՝ որմոյ նմանութեամբ, եւ փորիւ ծեփէին, որպէս ասէ եզեկիէլ. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Դ։)

s.

κύκνος cygnus, olor. Պոր. այն է կարապ թռչունն.

Զարագիլ եւ զփող, կամ ձկնաքաղ. (Վեցօր. ՟Ը։)

Զսիրամարգ, կամ զփոր։ նա եւ փորն կարի իսկ գեղեցիկ է։ Եւ փորն իսկ քաջաձայն թռչուն է. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 22. եւ Ոսկ. փիլիպ. ՟Է։)

Ոչ ոք արդեօք տեսանիցէ զփորն, կամ զձիւն, հարցեալ՝ եթէ սպիտա՞կք են այսոքիկ. (Կիւրղ. գանձ.։)

s.

σκορπίος, σκορπίδιον scorpius, nepa. Ձուկն փշուտ՝ հարկանօղ, կամ թունաթափ, կարիճ ծովային ասացեալ. սկօրփիտ։ (Բժշկըն։)