adj.

Caesarean.

adj.

Ի փորոյ հանեալ. մակդիր յուլիոսի կայսեր, որ ասի հերձմամբ որովայնի մօրն ի դուրս հանեալ. զի կեսար, caesar իբր caesus, նշանակէ հատեալ.

Կեսար ոչ ըստ բնութեան ծնեալ ի մօրէն իւրմէ.. . անուտնեցին լատինացի լեզուաւ ճէսար, որ թարգմանի փորահան։ Օգոստոս՝ երկրորդ ինքնակալ զկնի յուլիոսի, զոր ասեն փորհան, որ եւ կայսր կոչեցաւ. (Ոսկիփոր.։ Վրդն. պտմ.։)