adj. s.

cf. ԴԱՐԱՓՈՍ. Խորափիտ. գետնափոր վայր. քարանձաւ. ծերպ. մազարայի պէս տեղ.

Ոչ գոյին փապարք կամ ծերպք դարափորք. (Վեցօր. ՟Դ։)

Անդ էին դարափոր խցկունք նոցա։ Առեալ ծածկեցին ի նոյն դարափոս. (ՃՃ.։)

Էր դարափոր արարեալ բնակութիւն. (Բուզ. ՟Գ. 14։)

Որոյ անունն այնպէս էր եւ ոչ թարգմանեցին, կամ ի դարափորէ՝ ուր թաքուցեալն էր. (Կիւրղ. թագ.։)