adj.

pastoral, bucolic;

s.

pastor;
eclogue.

adj. s.

βόσκων pastor. Տուարած՝ ըստ ա նշ. հովիւ, եւ պահապան խաշանց.

Որ հոսեացն զիսրայէլ, ժողովեսցէ զնա իբրեւ տուարածական զհօտ իւր։ Եթող զոչխարսն ի տուարածականս. (Երեմ. ՟Լ՟Ա։ 10։ ՟Ա. Թագ. ՟Ժ՟Է։ 10։)

Զտուարածականսն սրով սպանեալ՝ հրով մաշեաց զոչխարս. (Իսիւք.։)