vn.

cf. Տուժիմ.

կ. եւ հ. Տուգանս կրել. տուժիլ.

Առ այր հարիւր դրամ տուգանեսցին։ Զհոգիսն իւր տուգանի. (Կանոն.։ Վրք. հց.։)

Զաշխատութեան վարձ տուգանեցաւ (այսինքն կորոյս). (Բրս. արբեց.։)

Բայց ի յունաց մասէն, որք ընդ ձեռնադրութեանն տուգանեցան՝ վիճակեալ յաթոռն կեսարու, վարել յունական դպրութեամբ, եւ ոչ ասորւով. (այսինքն պարտ յանձին կալան. հարկեցան). (Խոր. ՟Գ. 54։)