error, mistake;
failing, fault, perversity;
unforeseen event, accident, casualty, hazard, chance;
wanting, failing, wrong, mistaken, false, erroneous, perverse;
—աւ, by mistake, erroneously;
accidentally, casually, by chance;
— տպագրութեան, erratum;
— ժամանակագրական, anachronism;
— գտանիլ, to wander, to go astray, to deviate.
σύμπτωμα casus, accidens. Վրէպ. սխալանք. թիւրութիւն. խոտորումն. գթումն. անկումն. եւ Դիպուած. պատահումն. ... գազա. իսկ ἑξαπινής ex improviso գազայըլա.
Վրիպակ իմն գործեցաւ ի մեզ։ Վրիպակաւ, (իբր մ) եւ ոչ առ թշնամութեան մղեսցէ զնա. (՟Ա. Թագ. ՟Զ. 9։ Թուոց. ՟Լ՟Ե. 22։)
Անարգելաւորութիւն եւ ախտիցն վրիպակ. (Փիլ. լին. ՟Դ. 220։)
Եւ նմա հասանէր վրիպակ՝ բռնութեան օրհասիւ մեռանել. (Եւս. քր. ՟Ա։)
ՎՐԻՊԱ՛Կ ա. σφαλερός fallax φαλάρις similis Phalari tyranno ἁποτυχῶν frustratus. Վրիպական. վրիպեալ. խոտորեալ. մոլար. եւ Յետսամիտ. թիւր. անհաստատ. պատիր. սխալական. դիւրասխալ. ի դերեւ ելեալ. չյաջողեալ. փորձանաւոր.
Վրիպակ արքայն լի եղեալ յիմարութեամբ. (՟Գ. Մակ. ՟Ե. 23։)
Առ ի յանդիմանութիւն վրիպակաց, եւ առ բարս անհաւատից։ Իշխանութիւն ամենայն սխա՛լ է եւ վրիպակ, բազումս ունելով զգարնանամուտ սպասեակսն. (Փիլ. իմաստն. եւ Փիլ. լին.։)
Ցանկութիւնք վրիպակք (այսինքն չյաջողեալք) տրտմութիւն անկեն. (Եւագր. ՟Ժ։)
Ի բաց կացցեն յայնպիսի վրիպակ օրինաց։ Վրիպակ ազդեցմամբ զկենացն բան լուտացաւ լեզուս։ Կորստական շաւիղ, վրիպակ ճանապարհ։ Ի ճանապարհէ՝ յորմէ վրիպակ գտան, ընդ նոյն հետս դառնալն ունի ի նոյն անվրէպ ածել. (Եղիշ. ՟Բ։ Պիտ.։ Նար. ՟Խ՟Ը։ Իգն.։)