failing, fault;
accident.
Վրիպակ, վրէպ. սխալանք. եւ Պատահումն.
Ի ձեռս եկեսցեն վրիպակութեամբ. (Պիտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վրիպակութիւն | վրիպակութիւնք |
| accusatif | վրիպակութիւն | վրիպակութիւնս |
| génitif | վրիպակութեան | վրիպակութեանց |
| locatif | վրիպակութեան | վրիպակութիւնս |
| datif | վրիպակութեան | վրիպակութեանց |
| ablatif | վրիպակութենէ | վրիպակութեանց |
| instrumental | վրիպակութեամբ | վրիպակութեամբք |