hy    |   fr

Վշտակեաց

adj.

living in trouble or care, unfortunate, wretched, miserable.

adj.

Որ կեայ ի վիշտս. եւ Վշտագին. վշտալի. տաժանական.

Թերեւս բազում անգամ սովաբեկ եւս, եւ վշտակեաց լինիցի. (Ոսկ. փիլիպ.։)

Վշտակեաց տկարութեան (այսինքն ճգնութեան) զանձինս տուեալ. (Ագաթ. եւ Կորիւն.։)