traveller, passenger.
ՈՒՂԵԳՆԱՑ կամ ՈՒՂԷԳՆԱՑ. (վրիպակաւ գրի եւ Ուղղէգնաց) ὀδοιπόρος viator. Որ գնայ ընդ ուղի. ուղեւոր. ճանապարհորդ. ճամբորդ.
Պահք՝ բարի ճանապարհակից ուղեգնացաց։ Ուղեգնացք, եւ նաւորդք։ Որսորդս, ուղեգնացս։ Ուղեգնաց ես. (Բրս. պհ. եւ Բրս. հայեաց.։)
Նաւորդացն նաւակցեա՛. ուղեգնացացն ճանապարհակցեա՛. (Պտրգ. բրս.։)
Հնչեցուցանէ ձայնիւի (ճպուռն) զանտառսն, եւ զուղէգնացսն ձայնիւն անցուցանէ. (Առ որս. ՟Է։)
Ըստ ուղեգնացացն (նոր. ձ. ըստ ուղղէգնացիցն) սովորութեան ի յառաջադէմսն հայելով՝ սակաւ ինչ բանի արժանաւոր առնէ զերեւելիսս. (Նիւս. կուս.։)
Եկեալ հասեալ էին ուղէգնացքն՝ լուսաւորութեամբ. (Ագաթ.։)
Կալեալ զկիրճս ուղէգնացաց անապատին հագարու. (Յհ. կթ.։)
Ուղեգնացաց ետ օրինակ, թէ որպիսեօք գրաստուք զաշխատութիւնն հանգուցանել պատշաճ է. (Խոսր. պտրգ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ուղեգնվաճառ | ուղեգնվաճառք |
| accusatif | ուղեգնվաճառ | ուղեգնվաճառս |
| génitif | ուղեգնվաճառի | ուղեգնվաճառաց |
| locatif | ուղեգնվաճառի | ուղեգնվաճառս |
| datif | ուղեգնվաճառի | ուղեգնվաճառաց |
| ablatif | ուղեգնվաճառէ | ուղեգնվաճառաց |
| instrumental | ուղեգնվաճառաւ | ուղեգնվաճառաւք |