s.

fellow-traveller, fellow-passenger;
—ք, retinue, train, attendants, suite, cortege.

adj.

συνέκδημος, συνοδοιπόρος, συνοδία comes, comitatus. բայիւ συμπορέομαι proficiscor cum, una vel simul eo. (գրի վրիպակաւ եւ Ուղղեկից) Կցորդ եւ ընկեր ուղւոյ. ճանապարհակից, ճանապարհորդակից. եւ Զուգընթաց

Ընդ ուղեկիցսն իցէ։ Զուղեկիցսն պօղոսի։ Հրեշտակն նորա ուղեկից լիցի ձեզ. (Ղկ. ՟Բ. 44։ Գծ. ՟Ժ՟Թ. 29։ Տոբ. ՟Ե. 22։)

Զուղեկցացս փոխանորդէ զպնդութիւն՝ լքումն։ Աղօթք՝ ճանապարհորդաց ուղեկից։ Երանութիւնն՝ որ ի տեառնէ, ուղեկից է նոցա։ Ուղեկից լինել ընդ նմա. (Պիտ.։ Խոսր.։ Բրս. հց.։ Ճ. ՟Ա.։)

Ե՛կ գնա՛ ընդ մեզ յերկինս. քանզի այսպիսի ուղեկիցս ոչ երբէք գտանես. (Ճ. ՟Բ.։)

Տե՛ս, զորպիսի՛ լուսոյ ճառէ, ընդ որում փառք աստուծոյ ուղեկից են. (Ոսկ. ես.։)

Նաւավար՝ ալեաց ճանապարհորդ, ծովու մշակ, հողմոց ուղեկից. (Պիտառ.։)