enmity;
rivality;
opposition.
Հակառակութիւն որպէս ոսոխի.
Ոսոխութիւն եւ նենգութիւնք եւ չարարուեստ խաբէութիւնք սատանայի. (Մաշտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ոսոխութիւն | ոսոխութիւնք |
| accusatif | ոսոխութիւն | ոսոխութիւնս |
| génitif | ոսոխութեան | ոսոխութեանց |
| locatif | ոսոխութեան | ոսոխութիւնս |
| datif | ոսոխութեան | ոսոխութեանց |
| ablatif | ոսոխութենէ | ոսոխութեանց |
| instrumental | ոսոխութեամբ | ոսոխութեամբք |