adj.

bony, full of bones;

fig.

abstruse, obscure, difficult, knotty.

adj.

(ռմկ. ոսկրոտ. յն. օսդօ՛տիս. լտ. օ՛ստէուս ). ὁστώδης osseus, ossibus abundans. Ուր կամ ոյր իցէ ոսկր շատ կամ խոշոր. անծասկելի. նմանութեամբ՝ Դժուարիմաց. կէմիքլի. եւ ոճով՝ տէմիրտէն լէպլէպի, լիյնէմէւի կիւճ.

Ոսկրուտ եւ անուտելի, եւ մեզ դժուարաւ տեսանելի. (Ածաբ. պասք. ՟Բ. յորմէ եւ Մագ. ՟Կ՟Գ։ Շ.։ Լմբ. եւ այլք։)

Ոչ թողից չասել զտենչալին քեզ կարծրագոյն եւ զոսկրուտն՝ պղատոնական եւ հռետորաբար պուետիկոսութիւնս. (Մագ. լ։)