pre-existent, uncreated.
Նախագոյ. նախագոյակ. կամ որ յառաջ է քան զեղականս, միածին որդին աստուծոյ.
Ընդ նախեղակ գոյակն միացեալ. (Նար. կուս.։)
ՆԱԽԵՂԱԿ. ա. ՆԱԽԵՂԵԱԼ. Յառաջագոյն եղեալ, գտեալ. նախաստեղծեալ.
Նախեղակ վեհից իմանալեացն խումբ. (Շ. տաղ.։)
Բոլորիցն աստուած ընդդէմ նախեղակ մարդոյն փակէ զճանապարհ ծառոյն կենաց. (Պիտառ.։)
Նախեղելոց հոգեղինաց զօրութեանց զվերին կայանսն տալով. (Լմբ. պտրգ.։)
Մինչ զի եւ զնախեղելովքն եւ այլն. (Նիւս. երգ.։)