The First Being, the Eternal;
first, former;
—ք, antecedents, precedents.
ὀ προών qui praeexistit. Որ էն նախայաւիտեան. աստուած.
Ամենայն էիցս սկիզբն եւ վախճան նախէն. սկիզբն՝ որպէս պատճառ, իսկ վախճան՝ որպէս որոյ աղագաւ. (Դիոն. ածայ.։)
ՆԱԽԷ, էի. ա. Նախընթաց. նախկին. առաջին.
Աւա՛ղ իմում նախէին բախտի։ Աւա՛ղ իմոյ նախէին բաստի. (Պիտ.։)
ՆԱԽԷՔ էից. գ. Կանխաւ եղեալ կամ գտեալ իրք.
Իրս եւ տեղիս (ասել) ի նախէիցն, եւ որ ի նոսա է, եւ յետ այնոցիկ հանդիպեցելոցն. (Պիտ.։)