adj.

first Gospel-preaching;

s.

preceding words, admonitions or discourses.

adj.

Նախկին քարոզ բանին. կանխաւ քարոզիչ.

Եթէ ոք քան զնախաքարոզն Գրիգոր (լուս) խորհեսցի լինել իմաստուն. (Թէոդոր. մայրագ.։)

Քրիստոսի նախաքարոզք. (Շ. տաղ մարգ.։)

s.

ՆԱԽԱՔԱՐՈԶՔ գ. Կանխաւ քարոզեալ բանք՝ խրատք.

Յառաջ կոչէր զեղբարսն, զնախաքարոզսն սակաւուք երկրորդ էր. (Սկեւռ. ի լմբ.։)