s.

premier noble.

adj. s.

Պետն եւ աւագն նախարարաց. եւ Ընդհանուր սպարապետ, կամ թագաւոր գլուխ բանակին ողջոյն.

Շահապն նախարարապետ յետս եկաց յապստամբութիւն. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Հաճոյ լինել զօրավարին, այսինքն մերոյ նախարարապետին եւ թագաւորի Յիսուսի Քրիստոսի. (Սարկ. քհ.։)