hy    |   fr

Յաւելեմ, եցի

va.

cf. Յաւելում.

ն.

cf. ՅԱՒԵԼՈՒՄ. էւելցնել.

Նուազեաց զասելն, քան թէ յաւելեաց. (Արծր. ՟Ե. 7։)

Ներհիւսին կուտին յաւելին ի յոքնատարն յաճախութիւն. (Նար. մծբ.։)

Ի բազմաց գոհութենէ անտի յաւելեսցին ի փառս Աստուծոյ. (Եփր. ՟բ. կոր.։)