cf. Յաւելում.
cf. ՅԱՒԵԼՈՒՄ. էւելցնել.
Նուազեաց զասելն, քան թէ յաւելեաց. (Արծր. ՟Ե. 7։)
Ներհիւսին կուտին յաւելին ի յոքնատարն յաճախութիւն. (Նար. մծբ.։)
Ի բազմաց գոհութենէ անտի յաւելեսցին ի փառս Աստուծոյ. (Եփր. ՟բ. կոր.։)