cf. Յարառոցեմ.
ՅԱՐԱՌՆՈՒՄ ՅԱՐԱՌՈՑԵՄ. παραλαμβάνω assumo, accipio. Կից ընդ այլում կամ ի միասին առնուլ, եւ յար ի կիր առնուլ. վարել.
Այլ եւ յարառեալս յայտ է թէ անկեղակարծ խոստովանեսցի յամենեցունց. (Պիտ.։)
Որք այլ տեսակ առնեն, եւ որք ներում զինչ էին գոլ յարառոցին. (Պորփ.։)
Իսկ այլքն ի բառից փոխանակ բաղկացուցչաց զանազանութեանց յարառոցեալք գոն. (Սահմ. ՟Գ։)
(Տարբերութիւնք հասարակք եւ յատուկք) յենթադրութեան յարառոցին. իսկ յատկեղքն ի սահմանս. (Անյաղթ պորփ.։)
Ձեռք ... առաւելագոյն՝ բանին ի պէտս օգնականութեան ներկազմեալք եւ յարառոցեալք. (Յհ. իմ. ատ.։)
Եւ առ նմա յարառոցեալ լինէր զհակառակութիւն միոյն առ բազումս. (Յհ. կթ.։)