adj.

persevering, steadfast, permanent, everlasting;
eternal, perpetual, endless.

adj.

ՅԱՐԱՏԵՒ ՅԱՐԱՏԵՒԱԿ ՅԱՐԱՏԵՒԱԿԱՆ. ἕμμονος, παράμονος perseverans, permanens. Յար տեւօղ. յերկարատեւ. մշտատեւ. յարամնայ.

Առաքինացեալ ոգին ունի իմն տրամադրութեան յարատեւ. (Փիլ. լին.։)

Յարատեւակ աստուածային կենդանութեամբ զանլուծանելի կեանս հասարակաց ընդձեռէր։ Յարատեւակ Աստուածային լուսով մաքրեցելոցն անլուծանելի ընձեռէ կեանս. (Մամբր.։ եւ Խոր. վրդվռ.։)

Յամենայն ժամ յարատեւակ հանդիսիւք. (Սիսիան.։)

Անամոք բնութիւն ոչ ստորակայի յայսոսիկ կրթութիւնս յարատեւական հաւանել։ Յարատեւական արտահանութեամբ մշտաշարժ ի գերակատարսն. (Մագ. ՟Ի՟Ե. ՟Ի՟Զ։)

Իբրու նշանակք ինչ անջինջ գրոյ յարատեւականք եղեն առ իս. (Պղատ. տիմ.։)