adj.

ՅԱՐԱՏԵՒ ՅԱՐԱՏԵՒԱԿ ՅԱՐԱՏԵՒԱԿԱՆ. ἕμμονος, παράμονος perseverans, permanens. Յար տեւօղ. յերկարատեւ. մշտատեւ. յարամնայ.

Առաքինացեալ ոգին ունի իմն տրամադրութեան յարատեւ. (Փիլ. լին.։)

Յարատեւակ աստուածային կենդանութեամբ զանլուծանելի կեանս հասարակաց ընդձեռէր։ Յարատեւակ Աստուածային լուսով մաքրեցելոցն անլուծանելի ընձեռէ կեանս. (Մամբր.։ եւ Խոր. վրդվռ.։)

Յամենայն ժամ յարատեւակ հանդիսիւք. (Սիսիան.։)

Անամոք բնութիւն ոչ ստորակայի յայսոսիկ կրթութիւնս յարատեւական հաւանել։ Յարատեւական արտահանութեամբ մշտաշարժ ի գերակատարսն. (Մագ. ՟Ի՟Ե. ՟Ի՟Զ։)

Իբրու նշանակք ինչ անջինջ գրոյ յարատեւականք եղեն առ իս. (Պղատ. տիմ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Յարատեւակ

Յարատեւիմ

Յարատեւութիւն, ութեան

Voir tout