unanimous;
monastic;
— ձայնիւ, with one voice;
—ք, religious community;
monastery.
Միաբան. որ ինչ լինի միաբանութեամբ. միաձայն. համաձայն. հասարակաց.
Միաբանական ձայն, կամ բարբառ, խորհուրդ, պայման, հաւասարութիւն, հրաման. (Շար.։ Ճ. ՟Գ.։ Յհ. կթ.։ Պիտ.։ Մխ. դտ.։)
Եւ Կրօնաւորական. վանական. միակրօն.
Բազում բարեաց ընդունակ է միաբանական կեանքն. (Ոսկ. հռ.։)
ՄԻԱԲԱՆԱԿԱՆՔ գ. συνοδία conventus. Միաբանք վանից. ժողով եղբարց. միաբանութիւն միանձանց. հասարակաց վանք.
Իւրաքանչիւր ի կատարելութեան միաբանականաց մի՛ զհեշտն խնդրեսցէ յառաջնորդէն, այլ զօգտակարն եւ զպիտանացուն. (Բրս. հց.։)
Հողմ անդնդային ամբոխէ զծով, եւ հպարտացեալ անձինք բարկութեամբ ամբոխեն զմիաբանականս։ Նաւահանգիստ խաղաղութեան է անձն բարեսէր, եւ հանդերտն ի մէջ միաբանականաց սիրով. (Նեղոս.։)