Other definitions containing this entry
Զանպատշաճն հաւանական առդնեն (դեւք)։ Ամբաստանելովն մաքուր զմեզ առդնէ (դեւն). (Լմբ. սղ.։)
Խաչն՝ ակնածու այրեաց։ Ոչ ինչ թաքնու յամենահայեաց աչաց ակնածուին մերոյ Քրիստոսի։ Հաւանական կամօք ակնածու սմա ընդունողացն լինելով. (Անյաղթ բարձր.։ Սարկ. քհ.։ Պիտ.։)
Զբռնացելոցն (մեղաց) ընդ հաւանականացն. (Նար. ՟Խ՟Է։)
Կապակցել լծով հաւանականաւ զվեհն ընդ փոքուն. (Նար. ՟Խ՟Զ։)
Մտահաճոյ բանիւք եւ պաճուճանօք. յն. հաւանականութեամբ, կամ համոզանօք։
Ոչ ի հաւանակցութիւն միմեանց խոնարհէին, աւանդողաւն եւ աւանդառուաւն. (Սարկ. մարդեղ.։)
Զբանս հաւանականս ի սակս իմ ասելով լցին զականջս ձեր (չարախօսութեամբ). (Պղատ. սոկր.։)
Բանս հաւանականս առ նոսա խօսէր. Իսկ նոքա իբրեւ ի ծանրաձայնէ ի բաց դառնային, ասելով, զի՞ բնաւ լսէք դմա. (Գէ. ես.։)
Քահանայական շնորհի հաւանական կամօք արժանի լինել։ Անխզելի պահել զմիաբանութիւն եղբայրութեան հաւանական սուրբ սիրովն. (Յճխ. ՟Դ. ՟Ի՟Գ։)
Հաւանական միտս դարձի ստանալ։ Ոչ երբէք հաւանական միտս ի հնազանդութեան սակի ստացեալ. (Յհ. կթ.։)
Հաւանական լսելութիւն ըստ իւրոցն քաջահաճոյ կամաց. (Պիտ.։)
Զակամայիցն ընդ կամաւորացն, զբռնացելոցն ընդ հաւանականացն. (Նար. ՟Խ՟Ե։)
Աղաւնին միամտութեամբ եւ հաւանականաւն պատարագեալ տեառն. (Բրս. տեառնընդառաջ.։)
Գրէ նմա գիր հաւանական. այսինքն հաւանութեան. (Լաստ. ՟Է։)
Միաձայնեալ ժողովուրդն՝ զամէնն եւ զհաւանականն ասիցեն. (Խոսր. որպէս թէ զայոն. (զի եւ արմատն Հաւան ձայնիս, երեւի այո՛. հա՛)։)
ՀԱՒԱՆԱԿԱՆ. πειθανός, πειθός probabilis, acceptus, persuasorius. Հաւանելի, ընդունելի, վասն որոյ եւ հաւանեցուցիչ, համոզիչ, կամ պատիր. հրապուրիչ.
Հանուրց հաւանական. (Եւկղիդ.։)
Որ իմաստնոց է՛ լսելեաց հաւանական. (Շ. իմ. եղակ.։)
Շարակարգելով զբանս հաւանականս ի սակս իմ ասելով՝ լցուցին զականջս ձեր. (Պղատ. սոկր.։)
Որ զխաչն ասեն իշխանութիւն ի վերայ ուսոցն յելանելն ի գողգոթայ, որով կալաւ զընդ երկնաւսն, է հաւանական. (Գէ. ես.։)
Հաւանական լինի ի միտս ամենեցուն՝ կենցաղոյս ունայնութիւն։ Զչարն որպէս բարի՝ հաւանական ցուցանէ։ Լիցի հաւանական ստոյգ հայեցողացն. (Լմբ. սղ.։)
Ա՛յլ ի նոյն՝ հաւանական (ցուցումն). (Կիւրղ. գանձ.։)
Ի վեցն անկեալ մարդն առաջին, հաւանական բանիւ նորին. (Շար.։)
Հաւանական բանիւք խաբեալ որպէս զմանուկ անմիտ։ Գրէ ըստ իւրում իմաստութեանն թուղթս հաւանականս. (Ճ. ՟Ա.։)
ՀԱՒԱՆԱԿԻՑ ԼԻՆԵԼ.. Հաւանել. ձայնակից լինել. անսալ. ընդունել.
Հաւանակից լինել կարգաւորութեան եպիսկոպոսաց. (Կանոն.։)
Հաւանակից լինել չար մտածութեանցն. (Լմբ. սղ.։)
Հաւանակի՞ց ես գրեցելոցն։ Հաւանակից եմ ամենեւին եւ ամենայն իրօք. (Պրպմ. ձ։)
Եթէ հաւանականք ձեզ, Աստուծոյ գոհութիւն. ապա թէ անախորժելիս, եւ այնպէս գոհութիւն. (Շ. թղթ.։)
Ի մէնջ խնդրէ ոչ այլ ինչ, բայց միայն դուզնաքեայ հաւանական լսելութիւն. (Պիտ.։)
Վասն կակղութեան դիւրաւ տեղի տայ հաւանական ստութեանն. (Փիլ. լին.։)
Շարակարգելով զբանս հաւանականս ի սակս իմ ասելով՝ լցուցին զականջս ձեր. (Պղատ. սոկր.։)
Երկրորդ՝ անհաւանականաւ (եղծումն լինի). (Պիտ.։)
Զիա՞րդ օտարոտի եւ անհաւանական նախնեացն եղեալ՝ պատճառէք պատճառս. (Մագ. ՟Խ՟Ա։)
Զանհաւանական մարմինն զարդարեցին. (ՃՃ.։)
cf. ՀԱՒԱՆԱԿԱՆ, որպէս Հաւանօղ.
Վասն չարահնար իմաստակութեան բանագտութեանն։ Զանհաւան բանագտութիւնս։ Ոչ հաւանական բանագտութեամբք. (Փիլ.։)
Զհաւուցն զբնութիւնն եւ զբարաւորութիւնն։ Միամտութեամբն, եւ հաւանականաւն, եւ բարաւորութեամբ։ Է սա իմաստութեամբ եւ բարաւորութեամբ քան զձուկն անմիտ. (ՃՃ.։)
Հրաժարականաբար պատմութեամբ զօրինացն ասէ, ոչ էք մատուցեալ ... հրամայելով եւ հաւանականաբար պատմութեամբ ըստ եկեղեցւոյ ասէ, մատուցեալ էք ի սիոն լեառն. (Ճ. ՟Գ.։)
Ի հոմերոսէ եւ յեսիոդոսէ, որք մանւաանդ հաւանականագոյնք են ամենայն ողբարարացն։ (Պղատ.մինովս.։)
Ընդդիմամարտք պատահեալք՝ ո՛չ ի հաւանակցութիւն միմեանց խոնարհէին. (Սարկ. հանգ.։)
Պարտ է երկուօքն վարիլ առ օրինադրութիւնս, հաւանականութեամբ, եւ բռնութեամբ։ Մխիթարութիւն եւ հաւանականութիւն օրինադրելոցն ոչ եւ մի ինչ պարգեւէ. (Պղատ. օրին. ՟Դ։)
Գոլով փոքր ինչ հաւանականութիւն առ այսպիսիս. (անդ. ՟Ժ։)
Ոչ միայն զքահանայութիւնն չառ, այլեւ ի թագաւորութենէ անտի եւս անկաւ բորոտութեամբ։ Չհաւանականն իսկ անհաւատիցն առաւել հաստատեսցի ի միտս։ Որք յանցաւորս որպէս ի չանցաւորս յուսայցեն։ Յորժամ հասանէ դեւն ի մոլին, զչլուրս եւ զչլեալս տայ խօսել։ Արդարութիւն՝ ոչ միայն առ ընչիցն չագահելոյ, այլեւ որ այլով ախտիւք չախտանայցէ։ Արտաքին յունաց չիմաստուն իմաստունքն. (Ոսկ. ես.։)
Ոչ տամ տեղի եւ մուտ բանին։ Տեղի տային հաւանական բանիցն։ Տեղի՛ տուր ննջել ինձ առ քեզ ի սենեկին. (Յիսուս որդի.։ Լմբ. էր ընդ.։ Պտմ. աղեքս.։)
Պարտ է երկուօքն (այսինքն երկու իրօք) վարիկ առ օրէնսդրութիւնս, հաւանակութեամբ, եւ բռնութեամբ. (Պղատ. օրին. ՟Դ։)
Խթան իշոյ, հաւանիցն հանդարտիցն հաւանական բարի շնորհքն. (Համամ առակ.։)
ի, աց. Բառ ռմկ. cf. ԱՆԿԱՆ, եւ ՍԱՆԴ. ὅλμος mortarium. կամ որպէս Խնկաղաց. θυΐσκη mortariolum. որ ի Հին բռ. գրի Հայանակ. իբր հաւանակ. հավանիկ։
Voir tout