hy    |   fr

Կարգառութիւն, ութեան

s.

succession.

s.

Յաջորդութիւն կարգաւ. փոխանակութիւն.

Որպէս եղելութիւն լուսոյն՝ կարգառութեամբ տուընջեան եւ գիշերւոյ՝ ի բաւանդակութեան աւուրն. (Արշ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կարգառութիւն կարգառութիւնք
accusatif կարգառութիւն կարգառութիւնս
génitif կարգառութեան կարգառութեանց
locatif կարգառութեան կարգառութիւնս
datif կարգառութեան կարգառութեանց
ablatif կարգառութենէ կարգառութեանց
instrumental կարգառութեամբ կարգառութեամբք