adj.

popular, plebeian;
secular, laic;

s.

a private person.

s.

λαϊκός laicus. Աշխարհիկ անձն՝ որ չիցէ ի ժառանգաւորաց եկեղեցւոյ. աշխարհական.

Նաեւ համաձայիութիւն է ժողովրդականացն՝ մանկանց եղեղեցւոյ (եկեղեցականաց). (Խոսր.)

Քահանայացն ընդ բանիւ արարեալ զոք ի ժողովրդականացն. (Շ. թղթ.։)

Բազում ինչ է զոր չէ պարտ գործել միայնակեցի՝ զորս ժողովրդականքն հրաման ունին գործել. (Մաքս. ի դիոն.։)