hy    |   fr

Թոյլտուութիւն, ութեան

s.

permission, allowance, concession, grant;
alienation;
toleration.

s.

ԹՈՅԼՏՈՒՈՒԹԻՒՆ գրի եւ ԹՈՅԼԱՏՈՒՈՒԹԻՒՆ. Թոյլ տալն. թուլ տալը, թող տալը.

Ահարկուք երեւեսցին յիմմէ թոյլտուութենէ առ ի խրատ մարդկան. (Արշ.։)

Առանց թոյլատուութեանն. (Վանակ. յոբ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif թոյլտուութիւն թոյլտուութիւնք
accusatif թոյլտուութիւն թոյլտուութիւնս
génitif թոյլտուութեան թոյլտուութեանց
locatif թոյլտուութեան թոյլտուութիւնս
datif թոյլտուութեան թոյլտուութեանց
ablatif թոյլտուութենէ թոյլտուութեանց
instrumental թոյլտուութեամբ թոյլտուութեամբք