crowned, that has a crown, reigning, that holds a crown.
Ունօղ զթագ եւ զթագաւորութիւն. թագաւոր. թագուհի. արքայորդի. եւ Թագաւորական.
Յայս տաճարի փեսայ թագակալ, եւ արքայ արքայից Քրիստոս ի Յովաննէ վկայեցաւ. (Սարկ. քհ.։)
Որպէս դշխոյ ոմն թագակալ. (Նար. խչ.։)
Ոչ գոյր որդի թագակալ թագաւորութեանն. (Լաստ. ՟Բ։)
Թագակալքն հատան ի յուդայէ. (Վրդն. ծն.։)
Յաստուածապաշտ եւ թագակալ տոհմէ. (Ագաթ.։)
Դադարեաց թագակալ պերճութիւնս հայկական գրոհի. (Յհ. կթ.։)