hy    |   fr

Թագաժառանգ, ի

adj.

inheriting the crown;

s.

heir to the throne.

adj.

Ժառանգ թագի եւ թագաւորութեան.

Գումարք թագաժառանգք կայսերաց։ Տոհմ Արշակունեաց՝ պսակահիւսից, թագաժառանգաց. (Նար. առաք. եւ Նար. մծբ.։)

Ստեփանոս էր ի թագաժառանգ տանէն յուդայի. (Տօնակ.։)