concurrence;
accompanying;
concomitance;
retinue;
coincidence.
συνδρομή concursus Զուգընթացութիւն. ճանապարհակցութիւն. գործակցութիւն. միաբանութիւն.
Ընթացակցութիւն խորամանկութեան բանսարկուին. (Նար. ՟Խ՟Ե։)
Յառաջնորդացն ընթացակցութենէ ոչ խոտորեցան։ Պահեն զարդարս եւ զմեղաւորս ընթացակցութեամբ գլխոյն իւրեանց Քրիստոսի. (Լմբ. պտրգ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ընթացակցութիւն | ընթացակցութիւնք |
| accusatif | ընթացակցութիւն | ընթացակցութիւնս |
| génitif | ընթացակցութեան | ընթացակցութեանց |
| locatif | ընթացակցութեան | ընթացակցութիւնս |
| datif | ընթացակցութեան | ընթացակցութեանց |
| ablatif | ընթացակցութենէ | ընթացակցութեանց |
| instrumental | ընթացակցութեամբ | ընթացակցութեամբք |