hy    |   fr

Զովողակից

s.

cf. Զովող.

cf. ԶՈՎՈՂ. իբր Ընկերակից.

(Աստուած) չունի զոք ընդ իւր զովողակից՝ իբրեւ զեղբայր կամ իբրեւ զընկեր, կամ իբրեւ զօտար ոք գործակից, այլ միայն զիւր զօրութիւնն եւ զիմաստութիւնն (զորդի), եւ զիւրոյ զբնութեանն զհոգին. (Եզնիկ.։)