vacillation, staggering;
nutation.
ԴՈՂԴՈՋՈՒՄՆ կամ ԴՈՂԴՈՉՈՒՄՆ. Ստէպ դողումն. երերումն.
Իբրեւ զկային, որ էառ դողդոչումն դատաստանաւ ի տեառնէ. (Վրդն. սղ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | դողդոջումն | դողդոջմունք |
accusatif | դողդոջումն | դողդոջմունս |
génitif | դողդոջման | դողդոջմանց |
locatif | դողդոջման | դողդոջմունս |
datif | դողդոջման | դողդոջմանց |
ablatif | դողդոջմանէ | դողդոջմանց |
instrumental | դողդոջմամբ | դողդոջմամբք |