adj.

inclined.

adj.

Որ դիւրաւ միտէ ի մի կողմն. հակամիտեալ իբրեւ ի բնէ. առաւել յօժարեալ.

Դիւրամէտ է առ ի վատթարագոյնսն բնութիւնս. (Շ. մտթ.։)

(Կանայք) դիւրամէտք են ի տրտմականս. (Մխ. երեմ.։)

Մարդկային բնութիւնս դիւրամէտ գոլով, միշտ ընդ մեղօք անկանի. (Խոսր.։)

Ետես եւ զմտացն դիւրամէտ ոտնառութիւնն. (Սեբեր. ՟Ե։)