easy, condescending;
credulous;
credible, that can be easily believed.
εὑπειθής qui facile paret, vel obsequitur, credulus Որ դիւրաւ հաւանի. դիւրալուր. հլու. միամիտ. բարեմիտ. դիւրախաբ.
Հեզ, դիւրահաւան. (Յհ. ՟Գ. 19։)
Դիւրահաւան գոլով առ բարեպաշտութիւնն. (Ճ. ՟Ա.։)
Դիւրահաւա՛ն լեր. (Եղիշ. ՟Բ։)
Որ եդեալ օրինացն դիւրահաւան իցէ. (Պղատ. օրին. ՟Դ։)
Առ կամս ուղղողին դիւրահաւան ելով (կամ դիւրահաւանելով). (Պիտ.։)
Առ դիւրահաւանս ոմանս, եւ յոյժ ունկնդիրս իւրոյ վարդապետութեան գրէր. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 4։)
Տե՛ս եւ զնոսա դիւրահաւանս (կամ դիւրհաւանս) ոմանս եւ արհամարհելիս. (Ոսկ. գծ.։)
Դիւրահաւան է ազգ մարդկան ի հեշտասիրութիւն. (Լմբ. սղ.։)
Առ ի խաբէութիւն պարզմտացն, կամ դիւրահաւանիցն. (Առ որս. ՟Գ։ եւ Ոսկ. ՟բ. կոր.։ եւ Սանահն.։)
Դիւրահաւանիցն պատահիցէք. (Բրս. ՟խ. մկ.։)
Զի կրկին կոչմամբն դիւրահաւան ձգեսցէ առ ինքն. (Շ. մտթ. ՟Դ. 16.) իբր մ. դիւրաւ։
ԴԻՒՐԱՀԱՒԱՆ. Դիւրաւ հաւանելի.
Չի՛ք այլ ինչ, որ ճաշակողաց նորին ոչ է դիւրահաւան. (Լմբ. պտրգ.։)
Դիւրահաւանս առնել ձեզ. (Տօնակ.։)