Երկրորդել. ընդ նոյն բանս անցանել.
Ոչ զնոյն այժմ՝ բան (մեր) բացաւարտէ. (Մաքս. եկեղ.։)
Բացակայութիւն, հեռաւորութիւն.
Թէպէտ վերջասցին ոմանք ի հանապազորդ պաշտամանէն, անդ գոլ թուեսցին, զբացաւորութիւն ոմանց լնլով հաստատութեամբ կանգնման երկոտասան քարանց. (Փիլ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բացաւորութիւն | բացաւորութիւնք |
| accusatif | բացաւորութիւն | բացաւորութիւնս |
| génitif | բացաւորութեան | բացաւորութեանց |
| locatif | բացաւորութեան | բացաւորութիւնս |
| datif | բացաւորութեան | բացաւորութեանց |
| ablatif | բացաւորութենէ | բացաւորութեանց |
| instrumental | բացաւորութեամբ | բացաւորութեամբք |