cf. ԲԱՐՁՐԱՄՏՈՒԹԻՒՆ.
Առանց բարձրմտութեան էր եւ խոնարհ. (Ոսկ. գծ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | բարձրմտութիւն | բարձրմտութիւնք |
accusatif | բարձրմտութիւն | բարձրմտութիւնս |
génitif | բարձրմտութեան | բարձրմտութեանց |
locatif | բարձրմտութեան | բարձրմտութիւնս |
datif | բարձրմտութեան | բարձրմտութեանց |
ablatif | բարձրմտութենէ | բարձրմտութեանց |
instrumental | բարձրմտութեամբ | բարձրմտութեամբք |