Բարեդիր

adj.

εὕθετος appositus et firmus Բարի դրիւք, բարեյարմար. բարեկարգ. եւ Հաստատուն.

Բարեդիր (կամ բարի) երկիր. (Զենոբ.։)

Վարդապետութիւն բարեդիր կենաց մուծանել. (Դիոն. եկեղ.։)