adj. s.

cf. ԱՐՈՒԱՐՁԱԿԱՆ.

Զարուարձանեայ աշխարհն տապալէր։ Սպարտացւոց իրքն, զորոց պաղեփատոս ասէ, թէ արուարձանեայքն էին։ Թեբայեցիք արուարձանեայք եգիպտոսի յատակաց բրեցան. (Եւս. քր. ՟Ա եւ ՟Բ։)

s.

ԱՐՈՒԱՐՁԱՆԵԱՅՔ, եայց կամ եաց. գ. իբր Արուարձանք.

Յեսեբոն, եւ յամենայն արուարձանեայս նորա. (Թուոց. ՟Ի՟Ա. 25։)

Արուարձան, կամ արուարձանայք. (Հին բռ.) շինանիստ գեղեր։

Եւ իբր Բնակիչք արուարձանաց.

Ի պատերազմի ուրեմն արուարձանեացն ի նեղ մտեալ անկանէր առ աւենտիոս բլրով. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Արուարձանեայք, եայց

Voir tout