that eats roots or herbs.
qui mange des racines.
Կերօղ արմատոյ բուսոց եւ տնկոց.
Արմատակեր կենդանի (խոզ)։ Արմատակեր կնճիթք (խոզի). (Ոսկ. փիլիպ.։) (Ագաթ.։)
Եւ Խոտաճարակ. ընդակեր.
Ամրացեալք յայրս, զգաստացեալք, արմատակերք. (Բուզ. ՟Ե 15։)