Other definitions containing this entry
Կռապաշտութիւն. պաշտօն դից. որ էր աստուածպաշտութիւն առ հելլենս, կամ բարեպաշտութիւն համարեալ. εὑσέβεια pietas, religio
φιλοθεία, θεοφιλία amor dei, amicitia cum deo, pietas Սէր Աստուծոյ. սիրելն զԱստուած. աստուածասէրն գոլ. աստուածպաշտութիւն.
cf. ԱՍՏՈՒԱԾՊԱՇՏՈՒԹԻՒՆ.
Առին ուսան զանաստուածպաշտութիւնս նոցա. (Ագաթ.։)
Անաստուածպաշտութիւնն պատրիչ. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Է։)
Ի ձեռն սովորութեան ամուսնացելոցն ընդ հեթանոսական ազգին՝ ուսան զանաստուածպաշտութիւնս նոցա. (Կանոն.։)
Արագ առ ի լսել, եւ ծանր առ ի խօսել, եւ ծանր առ ի բարկանալ։ Առ ի կեանս եւ յաստուածպաշտութիւն մեզ շնորհեալ. (Յկ. Ա. 19։ Բ. Պետ. Ա. 3։)
Իմաստունն եւ աստին. աստին, եւ վատթարն։ Աստի իմաստունն ողորմութեամբ վարի առ ամենեսին։ Առաքինութիւնն ազգակից է աստւոյ եւ իմաստնոյ բարուց։ Ընդ աստուածպաշտութիւն, եւ ընդ այլ եւս ընդ աստի առաքինութիւնս։ Անորդութիւն աստի իմացուածոց կարգաց։ Առաքաինութեան, զոր գաւառ ոդւոցն աստեաց եւ առաքինեաց կարծելի է. (Փիլ. ստէպ։)
Գտանի եւ՝ պաշտօնս, զպաշտօնս. որ եւ ՊԱՇՏՈՒՄՆ, տման. s. ՊԱՇՏՕՆ որ եւ ՊԱՇՏՈՒՄՆ. λατρεία, σεβασμός, θρησκεία cultus religiosus, veneratio, adoratio λειτουργία , θεραπεία ministerium, officium, servitus, famulatus, obsequium, religio եւ այլն։ Բարեկրօն ծառայութիւն կամ սպասահարկութիւն Աստուծոյ, աստուածպաշտութիւն. պաշտելն զԱստուած երկրպագութեամբ եւ պատարագօք եւ աղօթիւք. կրօնք. կարգ. հանդէս արարողութեանց. եւ ամենայն սպասաւորութիւն կարգեալ ի պաշտօն Աստուծոյ. սէճտէ, իթաաթ, իպատէթ, խզմէթ, զիմմէթ. մանսըպ, փայէ. եբր. ապօտան.
Անսասան մնացի յաստուածպաշտութիւն. (Վրդն. սղ.։)
Գիտիցեմք յարդարութիւն յոլովել։ Յոլովեսցէ յողորմութիւն։ ՅԵգիպտոս յոլովեաց աստուածպաշտութիւնն. (Խոսր.։ Յհ. գառն.։ Վրդն. աւետար.։)
Խնդրել ի բարձրելոյն՝ գոնէ զշունչն շնորհել նմա։ Վասն նորա քեզ տէր ի ձեռն նորա զոգիսն շնորհեաց։ Ոչ եսինչ զոգիսդ կամ զկեանսդ ձեզ շնորհեցի։ կուրաց բազմաց շնորհեաց տեսանել։ Աբրահամու աւետեօք շնորհեաց աստուած։ Եւ այդ յաստուծոյ է, որ ձեզ շնորհեցաւ վասն քրիստոսի։ Շնորհեաց զմարմինն յովսեփայ։ Զայր մի մահապարտ շնորհել ձեզ։ Չէ՛ օրէն հռովմայեցւոց՝ շնորհել ումեք զոք. (որ հային եւ ի բ. նշ)։ Որպէս ամենայն ինչ մեզ իւրոյ աստուածեղէն զօրութեանն առ ի կեանս եւ յաստուածպաշտութիւն շնորհեալ. եւ այլն։
Ոչ գործոյ կարօտէր դրախտն, եւ ոչ սպասեկի. քանզի ո՞ էր՝ որ դրժելոցն էր։ Եթէ զօրութիւն ոգւոց փոխեսցի, աստուածպաշտութիւն զսպասեակ զնստական անկարութիւն եւ ամպարշտութիւն հարկ է ակն ունել։ Բազումս ունելով զդարանամուտ սպասեակսն. (Փիլ.։ 3)
Եկն Աբրահամու աստուածպաշտութիւնն, եւ աղաւաղեաց զայն (զհեթանոսութիւն). (Եզնիկ.։)
Առաջին կրօնք՝ խուժականք եւ հեթանոսականք կոչին, մինչեւ եկն աբրահամու աստուածպաշտութիւնն. (Եզնիկ.։)
Բայց եթէ գերիս ունիցին (աղջկունս) անտի չտային հրաժեշտ. զի վասն անտեղւութեանն դիւրին լինիցի յաստուածպաշտութիւն դարձուցանել (զնոսա). (Կիւրղ. ծն.։)
Աստուածպաշտութիւնն բարձրագլուխ կամակարութեամբ երեւելի լինէր յաշխարհին հայոց. (Եղիշ. ՟Ա։)
Ոչ ինչ յիշէին զնեղութիւնսն՝ որ անցեալ էր ընդ նոսա, եւ կամ որ այլ եւս ակնկալութիւն էր գալ ի վերայ։ Զաշխարհի՞ս եկեալ աղէտս, թէ զապագայիցն ակնկալութիւն (լացից) ... Աստուածպաշտութիւն մոռացեալ, եւ ակնկալութիւն գեհենի։ Ակնկալութիւն սատակման։ Ակնկալութեամբ թշուառութեանցն. (Եղիշ.։ Խոր.։ Նար.։ Լմբ. սղ.։)
Voir tout