Աստուածաշունչ

s.

inspired by God, divine, holy;
Bible, holy Scripture.

adj.

θεόπνευστος divinitus inspiratus, mentemdivinam redolens Շնչեալ կամ ազդեալ առ յԱստուծոյ. գրեալ հոգւով սրբով. մակդիր սուրբ գրոց՝ մանաւանդ հին կտակարանի.

Ամենայն գիրք աստուածաշունչք. (՟Բ. Տիմ. ՟Գ 16։)

Աստածաշունչ գրոց բանք։ Ի տեղիս ուրեք աստուածաշունչ գրոց. (Բրս. կրօն. եւ Բրս. հց.։)

Աստուածաշունչն ուսուցանէ ձայն (սաղմոսերգին). (Նիւս. կազմ.։)

Ածաշունչ կտակարան. (Փարպ.։)

Աստուածաշունչ պատգամք, կամ ձայն, կամ սաղմոս. (Նար. ՟Բ. ՟Կա. եւ խչ։)

Եւ զի կենդանի եւ կենդանարար է (սուրբ գիրն), աստուածաշունչ կոչի. (Խոսր.։)

Զամենայն արարեալս յոյժ բարի ասէ ասստուածաշունչն պատմութիւն. (Լծ. ածաբ.։)

Իբր Աստուածազգացիկ. աստուածարեալ. հոգեշունչ.

Աստուածաշունչ արանց է գրեալ զպատմութիւնս. (Վանակ. յոբ.։)

Այսօր աստուածաշունչ քնարն Յովհաննէս ի գլուխ ահաւոր եւ հրակէզ մերձենայր. (Թէոդոր. կուս.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աստուածաշունչ աստուածաշունչք
accusatif աստուածաշունչ աստուածաշունչս
génitif աստուածաշնչոյ աստուածաշնչոց
locatif աստուածաշունչ աստուածաշունչս
datif աստուածաշնչոյ աստուածաշնչոց
ablatif աստուածաշնչոյ աստուածաշնչոց
instrumental աստուածաշնչով աստուածաշնչովք