Other definitions containing this entry
Ի վերայ տանեացն աստուածահար եղեալ՝ հրամանաբեկ լինէր, եւ կործանեալ յերկիր՝ յոգւոցն ցամաքէր. (Կոչ. ՟Զ։)
ԱՍՏՈՒԱԾԱՌԱՔ. ՅԱստուծոյ առաքեալ ի պատիժ աստուածասաստ. աստուածահար. աստուածապատիժ. θεήλατος
cf. ԱՍՏՈՒԱԾԱՀԱՐՈՒԱԾՔ. որպէս յոքնակի գոյականն բառիս Աստուածահար, (եւ ոչ բառիդ Աստուածահայր)
Այսպէս եւ յաստուածահարսն զկարգ դասու արարիչն պահէ, զանկարգութիւն արտաքս յաստուածային սահմանացն ի բաց հալածէ. (Փիլ. լին. ՟Բ 33։)
որ եւ ԱՍՏՈՒԱԾԱՀԱՐ ասի. θεήλατος a deo immissus ՅԱստուծոյ առաքեալ ինչ ի պատիժ. գործի Աստուծոյ ի պատժել.
Գտանել հայթայթանս բժշկութեան աստուածահարուածոցն. (Ոսկ. մ. ՟Ա 6։)
Voir tout