simile, allegory, parable;
public censure.
Առակելն, եւ իլն, ըստ ՟Ա նշ. այսինքն Առակաբանութիւն.
Խոնարհեցուցից յառակումն զունկն իմ։ Առակումն ասացի ի մարդ. (Սղ. ՟Խ՟Ը. 5։ ՟Բ. Թագ. ՟Ի՟Գ. 3։)
Եւ ըստ ՟Բ նշ. այսինքն Խայտառակութիւն.
Պետրոս ցսիմոն (մոգն) ասաց, կատարեա՛ զոր սկսարդ, քանզի մերձեցաւ քո առակումն. (Ճ. ՟Ա.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | առակումն | առակմունք |
accusatif | առակումն | առակմունս |
génitif | առակման | առակմանց |
locatif | առակման | առակմունս |
datif | առակման | առակմանց |
ablatif | առակմանէ | առակմանց |
instrumental | առակմամբ | առակմամբք |