Անվերնագիր

adj.

ասի եւ ԱՆՎԵՐԱԳԻՐ. ἁνεπίγραφος. inscriptione, vel titulo carens. Որ ոչ ունի զվերնագիր կամ զտիտղոս.

Անվերնագիր ի հեբրայեցւոց. (Սաղմ. ՟Բ. ՟Լ՟Բ. եւ այլն։)