cf. Անկիրթ.
Անկիրթ. անվարժ. անփորձ. թէրպիյէսիզ.
Հեթանոսք անվարժք եւ անհրահանգք՝ յովանակի նմանեալ։ Ոչ եմք անհրահանգ այսպիսի չարեաց. (Ոսկ. ծաղկզրդ. եւ Ոսկ. ՟ա. կոր.։)
Անհրահանգ յօրինաց. (Շ. ՟ա. յհ.։)
Քան զամենայն ծանունս ծանրագոյն՝ մարդ անհրահանգ։ Մեծատուն անհրահանգ եւ առանց խրատու։ Ո՛չ բարւոք է, որք հրահանգեալ իցեն՝ ընդ անհրահանգս խօսել. (Ոսկիփոր.։)