hy    |   fr

Անբարժութիւն

cf. ԱՆԲԱԺԱՆՈՒԹԻՒՆ.

Միով բանիւ ի ներքս ածելով զանբարժութեանն եւ զանքակութեանն զկարգս։ Անբարժութեամբ կալեալ զանձնաւորութիւնն. (Նանայ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անբարժութիւն անբարժութիւնք
accusatif անբարժութիւն անբարժութիւնս
génitif անբարժութեան անբարժութեանց
locatif անբարժութեան անբարժութիւնս
datif անբարժութեան անբարժութեանց
ablatif անբարժութենէ անբարժութեանց
instrumental անբարժութեամբ անբարժութեամբք