unworthy, unfit, improper;
condemnable, blamable, illegal, dishonest;
— համարել, to disdain.
ἁνάξιος, indignus. Որ ոչն է համարեալ արժանի իմիք բարւոյ. նալայըգ, լայըգսըզ.
Երանի՛ որ ոչ ծառայեաց անարժանի իւրում. (Սիր. ԻԵ. 21։)
Անարժանօքն գործէին զօրութիւն՝ շնորհքն. (Ոսկ. եբր.։)
Արժանիքն իցեն նորա որդիք, եւ ոչ անարժանքն. (Ագաթ.։)
Յորոց եւ իմ անարժանիս եղեալ ի կարգ եպիսկոպոսութեան. (Կորիւն.։)
Անարժանիւ ոմամբ սուտանուն քահանայիւ. (Խոր.։)
Անարժանս կարծեցեալ զանձինս գիւտի երկնաւոր գանձուցն. (Փարպ.։)
Անարժան նորա բարերարութեանն լինելով. (Պիտ.։)
Անարժանիս իմոյ անձին։ Ո՛վ անարժանդ ի փրկութեանց։ Զանարժանս կենաց. (Նար.։)
Յարժանաւորս եւ յանարժանս տարածանի. (Լմբ.։)
Զի եւ անարժանաց տայցեմք։ Լինիցին ի հեռ եւ ի նախանձ յանարժանացն. (ՃՃ.։)
Որ չէր արժան. անարդար. անիրաւ. անօրէն. նամուսթահագ, նահագ. իբր ἁπάξιος, indignus, ἅδικος, injustus, iniquus.
Ապրել յանօրէն յանարժան ձեռացն Նիկանովրայ. (՟Բ. Մակ. ՟Ը. 14։)
Անարժան վարկանիմ. (Առ որս. ՟Ա։)
Լի ամենայն անարժան յանդգնութեամբ. (Պիտ.։)
Մի՛ անարժան հարկօք նեղել քան զչափն. (Բուզ. ՟Դ. 4։)
Տենչայր ապրիլ յանարժանիցն. (Խոր. հռիփս։)
Կամ անվայել. անպատեհ. անտեղի. անպատշաճ. անշնորհք. պէթ. եարաշըգսըզ. μὶ καθήκον, non conveniens, ἅτοπος, absurdus.
Գործել զանարժանս։ Տեսեալ զանարժանս ոչ առնէ անտես. (Հռ. ՟Ա. 28։ Յոբ. ՟Ժ՟Ա. 11։)
Անարժան ողջակիզի. (Պիտ.։)
Անարժան իւր դնէ զընդ նոսա կործանիլն. (Լմբ. սղ.։)
Անարժան է այնքան երանութեանն՝ յանարգսն եւ ի փոքունս իջանել. (Նիւս. բն.։)
Այնպիսւոյ առն որդի էր, որ կարի իսկ անարժան էր նմա. (Ոսկ. մտթ.։)
Ըստ անարժան անմտութեան եւ ո՛չ պատասխանի առնելոյ արժանի են. (Եզնիկ.։)
Անարժան ուսմունք, կամ հարուածք. (Եղիշ. ՟Բ։)
Անարժան գործք, կարգ, բանք։ Ոչ զոք հարցանէր ի մարդկանէ զարժանն եւ զանարժանն. (Փարպ.։)
Անարժանս իմն համարեալ բանի պատմութեան. (Յհ. կթ.։)
Կամ անսուրբ. պիղծ. չար. վատթար. չարաչար. ἁνόσιος, impurus, nefarius. նափաք.
Թարգմանի սոդոմ՝ կուրութիւն կամ ամլութիւն. քանզի կոյր է եւ ամուլ յառաքինութենէ ամենայն անարժան. (Փիլ. լին.։)
Յանարժան պղծութենէն. (Ագաթ.։)
Զանարժան խառնիցն։ Անարժան լուրս (զշնութենէն). (Պիտ.։)
Վասն անարժան պատարագաց. (Մանդ. ՟Ա։)
Մեռանի յիւրոցն ընկերաց անարժան մահուամբ. (Փարպ.։)
Անպարտ. անպարտական.
Անարժանն անիծից՝ վասն մեր զանիծից մահ մեռաւ. (Լմբ. սղ.։)
իբր անարժանաբար. ըստ ոչ արժանեաց. ոչ իրաւամբք. նահագ եէրտէ.
Անարժան գոռոզացեալ (այս ինքն իշխօղ). (Փարպ.։)
Անարժան մեծարեալ. (Լմբ. սղ.։)
Որք անարժան հաղորդին։ Ոչ միայն անարժանս չվայելեցին յայնս, այլ եւ կարի իսկ յիրաւի. (Ոսկ. յհ. եւ Մտթ.։)
Կամ իբրեւ զանարժա՛ն եւ զանօրէն. անարգանօք.
Անարժան կորակոր յանձանց ի բաց մերժէին. (՟Բ. Մակ. ՟Թ. 1։)