adj.

of the same age, coetaneous.

adj.

συνήλικος coaequalis. Հաւասար տիօք. ժամանակակից. տարեկից.

Մանկանց հասակակցաց ձերոց։ Քան զբազում հասակակիցս իմ. (Դան. ՟Ա. 10։ Գաղ. ՟Ա. 14։)

Կարծեցին թէ ընդ այլ հասակակից ուղեւորսն իցէ. (Իգն.։)

Հասակակից զհասակակից իւր եթէ հարկանիցէ. (Պղատ. օրին. ՟Թ։)

Ե՛րթ զբարւոք ճանապարհդ ընդ հասակակիցսդ քո. (Բրս. ՟խ. մկ.։)

Դժնդակ էր հասակակցացն՝ նորա տեսութիւն (առաքինի). (Նիւս. ի սքանչ.։)

Նմանութեամբ ասի.

Ի ներքս մուծանէ զխոստովանութիւնն, որ հասակակից է մարդկութեանս. այսինքն յաւուրցն ադամայ. (Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա։)

Ամաչեա՛ ի ծերութենէ պահոց, հասակակից է մարդկութեանս. (Բրս. պհ.։)