s.

sighs;
groans, lamentation, weeping;
մեծ, խոր —նս արձակել, to fetch deep or heavy sighs, to sigh heavily;
հեղձամղձուկ զ—նսն առնել, to stifle one's sighs;
— հեղձամղձուկ զնա առնէին, his sighings stifled his utterance;

adv.

—նօք, with a sigh;
—նօք ի խորոց սրտէ ասաց, after profoundly sighing he said.

ն.

στέναγμα, στεναγμός suspiratio, suspirium, gemitus. Հառաչ. հառաչումն. հեծութիւն. հեծեծանք. յոգւոց հանութիւն. բողոք անձկութեան սրտի. անձկանք.

Ձայն հառաչանաց՝ հեծութիւն սրտի։ Ի հառաչանս կողկողանաց այսր հեծութեան Հեծութեան ձայնի՝ մեծի հառաչանացս. (Նար.։)

Հառաչանօք եւ արտասուօք. (Խոսր.։)

Բազում հառաչանօք պաղատեցաւ առաջի աստուծոյ. (Իգն.։)

Մեծասուգ հառաչանացս. (Պիտ.։)

Զայրեաց հառաչանս. (Մանդ. ՟Ժ՟Զ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հառաչանք
accusatif հառաչանս
génitif հառաչանաց
locatif հառաչանս
datif հառաչանաց
ablatif հառաչանաց
instrumental հառաչանաւք